Η Θετική Φωνή είναι περήφανη που συνεργάζεται με το Visual AIDS για το Day With(out) Art 2024, παρουσιάζοντας το “Red Reminds Me…”, ένα πρόγραμμα επτά ταινιών που αντικατοπτρίζουν το συναισθηματικό φάσμα της ζωής με τον HIV σήμερα.
Μέσα από την κόκκινη κορδέλα και άλλα οπτικά στοιχεία, ο HIV και το AIDS έχουν συνδεθεί εδώ και χρόνια με το κόκκινο χρώμα και τις συνδηλώσεις του – αίμα, πόνο, τραγωδία και θυμό. Το Red Reminds Me… προσκαλεί τους θεατές να σκεφτούν ένα σύνθετο φάσμα εικόνων και συναισθημάτων που περιβάλλουν τον HIV: τον ερωτισμό, την οικειότητα, τη μητρότητα, την τύχη, τη μνήμη και το στοίχειωμα. Οι καλλιτέχνες χρησιμοποιούν παρωδία, μελόδραμα, θέατρο, ειρωνεία και τρόμο για να δημιουργήσουν ένα νέο λεξιλόγιο για την αναπαράσταση του HIV σήμερα. Ο τίτλος είναι εμπνευσμένος από τα λόγια της Stacy Jennings, ακτιβίστριας, ποιήτριας και μακροχρόνιας επιζήσασας από τον HIV, η οποία γράφει: “Το κόκκινο μου θυμίζει, το κόκκινο μου θυμίζει, το κόκκινο μου θυμίζει… να είμαι ελεύθερη”. Συνδέοντας το “κόκκινο” με την ελευθερία, η Jennings αντιστρέφει τις συνήθεις συνδηλώσεις του χρώματος και προσφέρει έναν νέο τρόπο σκέψης για την πολυπλοκότητα της ζωής με τον HIV. Όπως ένα πρίσμα λυγίζει και διαθλά το φως, το “Red Reminds Me…”, διευρύνει το συναισθηματικό φάσμα της ζωής με τον HIV. Μας δείχνει ότι ενώ η θλίψη, η τραγωδία και ο θυμός καθορίζουν μέρη της επιδημίας, η πλήρης εικόνα περιέχει βαθύτερα, λεπτά και μερικές φορές αντιφατικά συναισθήματα.
Το “Red Reminds Me…” περιλαμβάνει ταινίες που έχουν ανατεθεί πρόσφατα στους Gian Cruz (“Dear Kwong Chi” – Φιλιππίνες), Milko Delgado (“El Club del SIDA” Παναμάς), Imani Harrington (“Realms Remix” – ΗΠΑ), David Oscar Harvey (“Ambivalence: On HIV & Luck” – ΗΠΑ), Mariana Iacono και Juan De La Mar (“HIV Fell in Love With Me” – Αργεντινή/Κολομβία), Nixie (“it’s giving” – Βέλγιο), Vasilios Papapitsios (“LUCID NIGHTMARE” – ΗΠΑ).
Όλες οι ταινίες προβάλλονται με υπότιτλους στα ελληνικά.
Είσοδος ελεύθερη με σειρά προτεραιότητας.
Gian Cruz, “Dear Kwong Chi“
Στο “Dear Kwong Chi”, ο Cruz δημιουργεί μια βιντεοσκοπημένη επιστολή προς τον αείμνηστο καλλιτέχνη Tseng Kwong Chi, αντλώντας έμπνευση από την εμπειρία της ζωής με τον ιό HIV στη διασπορά. Σε όλες τις ηπείρους και δεκαετίες, η κληρονομιά του Kwong Chi λειτουργεί ως άγκυρα για τον Cruz ανάμεσα στις περιορισμένες αναπαραστάσεις ασιατικών αφηγήσεων στις ιστορίες του AIDS.
Milko Delgado, “El Club del SIDA”
Αντλώντας τον τίτλο του από ένα συγκλονιστικό επεισόδιο “τελενοβέλας”, το “El Club del SIDA” παρουσιάζει μια ζωή γεμάτη έντονα στιγματιστικές εικόνες σχετικά με τον HIV και το AIDS. Ο Delgado χρησιμοποιεί πολλαπλές αισθητικές – ντοκιμαντέρ, τρόμου, κωμωδία – για να εξερευνήσει τις διάφορες σχέσεις που είχε με το AIDS κατά τη διάρκεια της ζωής του.
Imani Maryahm Harrington, “Realms Remix“
Μέσα από ένα κολάζ ποίησης και αρχειακών εικόνων, το “Realms Remix” ανιχνεύει αναμνήσεις και αισθήσεις από το παρελθόν του AIDS που συνεχίζουν να στοιχειώνουν το παρόν.
David Oscar Harvey, “Ambivalence: On HIV & Luck“
Το “Ambivalence: On HIV & Luck” καταπιάνεται με την αποπροσανατολιστική εμπειρία της ύπαρξης με μια διαχειρίσιμη κατάσταση που η σημερινή μας κουλτούρα επιμένει να αναπαριστά με όρους του ζοφερού παρελθόντος της. Ενδιαφερόμενη να ερμηνεύσει τον HIV διαφορετικά, η ταινία παρουσιάζει μια σειρά από οπτικά λογοπαίγνια που συνδυάζουν την εικονογραφία του HIV και του AIDS με δημοφιλή σύμβολα τύχης.
Mariana Iacono and Juan De La Mar, “El VIH se enamoró de mi (HIV Fell in Love With Me)“
Το “HIV Fell in Love With Me” μας διηγείται την ιστορία μιας γυναίκας με HIV που αγκαλιάζει την σεξουαλικότητά της και την επανασύνδεσή της με την ευχαρίστηση. Το βίντεο, γυρισμένο με ερωτική αισθητική, αντανακλά την επιδίωξη της σεξουαλικής δικαιοσύνης και της αυτονομίας για τις γυναίκες που ζουν με τον ιό HIV.
Nixie, “it’s giving“
Μέσα από οικιακά βίντεο, αρχειακό υλικό και υφασμάτινα τοπία, η έκθεση εξερευνά διάφορες μορφές οικογένειας στο πέρασμα του χρόνου. Η οικογενειακή ζωή της καλλιτέχνιδας συνδυάζεται με αρχειακά βίντεο επιλεγμένων queer και τρανς οικογενειών που αντικατοπτρίζουν μικρές πράξεις χαράς, αντίστασης και επιβίωσης. Τι σημαίνει για ένα άτομο οροθετικό, που φέρει την ιστορία και το παρόν της κρίσης του AIDS στο DNA του, να θρέψει μια νέα ζωή;
Vasilios Papapitsios, “LUCID NIGHTMARE“
Ο Papapitsios περιγράφει το “LUCID NIGHTMARE” ως έναν “στοχασμό για το πώς (δεν) μπορούμε να θεραπευτούμε στα περιβάλλοντα που μας αρρωσταίνουν, από την οπτική γωνία μιας μολυσμένης νευροδιαφορετικής αδερφής”. Συνδυάζοντας την αυτο-μυθοπλασία με τον μαγικό ρεαλισμό, ο Papapitsios επαναπροσδιορίζει με χιούμορ αφηγήσεις γύρω από την ψυχική υγεία και τις χρόνιες ασθένειες.